- quzum
- 【他】君、 あなた[キミ、 アナタ]
Təşəkkür edirəm, quzum. — 感謝するよ、 君。
メモ: 親愛さを込めた呼びかけに使う。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Təşəkkür edirəm, quzum. — 感謝するよ、 君。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
quzu — is. 1. Qoyun balası. Quzu əti. Quzu dərisi. – Mal qapıya gələndə axşam səhər; Qoyun mələr, quzu mələr, dağ mələr. A. Ş.. Çıxır dağ döşünə körpə quzular; Tarlanın səsini əks edir sular. S. V.. 2. məc. Çox yumşaq, sakit, həlim adam haqqında. O,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
otuxmax — (Cəbrayıl, Çənbərək, Şərur, Gədəbəy, İmişli, Karvansaray, Qarakilsə, Bakı, Qazax, Şəki, Tərtər, Tovuz, Zəngilan) bax otuxmağ. – Quzum otuxub, tay ona ölüm yoxdu (Zəngilan); – Quzu neçə gün anasının yanında gəzər otuxar (İmişli); – Buzoy da otuxuf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bahar — is. <fars.> 1. İlin qış, yay arasında olan fəsli; yaz. Bahar ayları. Bahar yağışı. Havadan bahar qoxusu gəlir (yaz yaxınlaşır.) – Qurbani der: bahar olur, gəlir yaz; Göllərdə üzüşür ördək ilə qaz. Qur.. . . Şairlər bahar fəslini hamıdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dan — is. Günün doğmasına azca qalmış havanın işıqlanması, sabah açılarkən günəşin üfüqdə ilk ağarması. Dan işığı. – Axşamın sirrini dan bilər. (Ata. sözü). Sübhün xəbərini gətirəndə dan; Yorğun dost gözləri halsız qapandı. M. D.. Dan atmaq – bax dan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
er-gec — z. Tez gec. <Ağsaçlı qadın Səyavuşa:> Quzum! Er gec parlar adın cahanda; Diz çökərlər sana qarşı hər yanda. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kənizlik — is. köhn. 1. Qulluqçuluq. <Günay:> Qoy qismətim qürbətdə kənizlik olsun, amma Barsisim, körpə quzum ac qalmasın, böyüsün boya başa çatsın. Ə. M.. 2. Qədimdə: satılan və ya bağışlanan qızın ya qadının vəziyyəti; cariyəlik. Kənizlikdən azad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yavru — is. Çocuq, uşaq, körpə, bala (nəvazişlə deyilir). Yavrum, quzum! Yatanlar ayılmaz mahaldır? Ancaq mənimki nalə, səninki sualdır. M. Ə. S.. Yanaşar bəstəriətfalə ana; Uyqudan yavrusu istər oyana. A. S.. <Nazlı Marala:> Mən sənə ana… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərbə — is. <ər.> 1. Qolaylayaraq bir şeylə şiddətlə vurma; vuruş. Yumruq zərbəsi. Balta zərbəsi. Zərbə səsi. Zərbə endirmək (çalmaq, vurmaq) – 1) bir şeylə bərk vurmaq. Bizləri osmanlı, alman, rus gətirdi, heyrətə; Zərbə vurdu hər biri mümkün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti